کد مطلب:78169 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

و قال علیه السلام: «الرزق رزقان: رزق تطلبه و رزق یطلبك، فان لم تاته اتاك، فلا تحمل هم سنتك علی هم یومك، كفاك كل یوم ما فیه، فان تكن السنه من عمرك فان الله تعالی جده، سیوتیك فی كل غد جدید ما قسم لك و ان لم تكن السنه من عمرك فما تصنع بالهم فیما لیس لك؟ و لن یسبقك الی رزقك طالب و لن یغلبك علیه غالب و لن یبطی عنك ما قد قدر لك.» یعنی و گفت، علیه السلام كه روزی دو قسم روزی است: یك قسم روزی است كه تو طلب می كنی آن را و یك قسم روزی است كه او طلب می كند تو را، پس اگر تو نرسی به آن و سعی در رسیدن آن نكنی، آن روزی می رسد به تو از جایی كه تو گمان نداشته باشی، پس بار مكن اندوه روزی سال تو را بر اندوه روزی روز تو، بس است تو را در هر روز آن قدری كه در آن روز می رسد به تو، پس اگر باشد مدت سال از عمر تو، پس به تحقیق كه خدایی كه بلند است بزرگی او، می رساند به تو در هر فردای تو آنچه را كه مقدر كرده است از برای تو و اگر نیست مدت سال از عمر تو، پس چه كار است تو را در اندوه چیزی كه نیست از برای تو؟ و پیشی نمی گیرد تو را به سوی روزی تو هیچ طلب كننده ای،

[صفحه 1320]

و غلبه نمی كند تو را بر آن هیچ غلبه كننده ای و دیر نمی شود از تو آن چیزی كه مقدر شده است از برای تو.

صفحه 1320.